Gisteren was de officiële opening van de Passie op de Kruisberg. Van 16 maart tot 14 april. Kruisbergse weg 172 Doetinchem.
Ik vind het een mooie route. Heel afwisselend en deze keer is de inbreng van de gedetineerden bij vele werken heel nadrukkelijk te zien. Pers en TV hebben behoorlijk wat aandacht besteed aan dit project o.a. Schepper en Co van de NCRV die er drie uitzendingen aan wijdt.
Deze foto heb ik de 3 dagen geleden gemaakt toen er een vers pak sneeuw was gevallen.
Onderstaande tekst over 'mijn' statie is in het prachtige boekje opgenomen dat van deze route is gemaakt en voor (1 €) verkrijgbaar is bij het startpunt.
Jezus
wordt aan het kruis genageld.
De weg
die Jezus tot hier heeft afgelegd is een lange martelgang geweest. Bij statie 11 is hij eindelijk bij de “plaats
van bestemming” aangekomen. Het kruis
ligt al klaar op de grond. Hij wordt erop gelegd, stevig vastgehouden, terwijl nagels door handen en voeten worden geslagen.
Daarna zullen sterke mannen het kruis optakelen en rechtop zetten.
Met
enkele gedetineerden heb ik gesproken over het verbeelden van deze situatie.
Waar zullen we het accent leggen? Bij het leed en de pijn die Jezus voelt als
slachtoffer of zullen we ook iets moeten laten zien van de wreedheid van de
straffen en het martelen van de beulen? In hoeverre willen we ons houden aan
realistische beelden of zoeken we naar een abstractie? Tijdens de ontwerpfase
heb ik vooral hulp gehad van een waar tekentalent.
Uiteindelijk
is het een levensgrote nagel geworden, geplaatst op een voetsteun van het
kruis. Als toeschouwer kun je gewoon niet om dit symbool heen. Deze plek nodigt
uit om na te denken over de betekenis van het lijden van Jezus, maar ook om stil
te staan bij de gruwelijkheden die mensen elkaar aandoen, door de eeuwen heen
tot op de dag van vandaag.
Net als
drie jaar geleden heb ik ook nu weer met veel intensiteit aan dit prachtige
project meegewerkt.
